1953 Trabzon doğumlu olan Çakıcı, kan davası sebebiyle İstanbul Gültepe Mahallesi’ne göçmüş bir ailenin çocuğudur.
Ailesiyle birlikte milliyetçi hareket içinde yer aldı ve Ülkü Ocakları’nda örgütlendi. 1980 Darbesi öncesinde kuzeni Necati Çakıcı sağ-sol çatışmaları sırasında öldürüldü. 1979’da Alaattin Çakıcı’ya ateş açıldı ve ölümden döndü.1980’de kahvehane işleten babası Ali Çakıcı bir saldırıda hayatını kaybetti. 1980sonrasında darbeye giden süreçte işlenen pek çok cinayetten sorumlu tutularak askeri cezaevinde kondu. 1982’de hakkında kesin delil olmaması sebebiyle tahliye edildi. Ardından Alaattin Çakıcı kumar borcu tahsil etmeye, hayali ihracat yaparak vergi indirimi alan iş insanlarından haraç almaya başladı. Kendisi bu eylemleri dolayısıyla Ülkücü mafya olarak tanındı.
Alaattin Çakıcı’yı asıl güçlendiren Milli İstihbarat Teşkilatı’yla (MİT) kurduğu ilişkiler oldu. Süleyman Seba 1984’te Beşiktaş Spor Kulübü Başkanı seçildiğinde güvenliği Çakıcı tarafından sağlandı. 1986’da MİT Müsteşar Yardımcılığına getirilen Hiram Abas’ın Güvenlik Daire Başkanlığı’nı kurması ve bu başkanlık altında kontrgerilla faaliyetlerinin yürütülmesi Çakıcı’yla MİT’in ilişkilerini güçlendirdi. Farklı ülkelerde Türk sivil ve diplomatlara karşı silahlı eylemler gerçekleştiren ASALA’ya karşı MİT tarafından kullanıldığı iddia edildi. Çakıcı 2005’de yargılandığı sırada MİT Dış Operasyonlardan Sorumlu Daire Başkanı Yavuz Ataç, Güvenlik Dairesi Başkan Yardımcısı Korkut Eken ve Kontr-Terör Dairesi Başkanı Mehmet Eymür ile Çakıcı’nın birlikte çalıştıklarını aktaracaktı. Yedinci Cumhurbaşkanı Kenan Evren ise Alaattin Çakıcı ile MİT’in işbirliğini inkar etmeyip aksine devletin yararına olacaksa birlikte çalışılabileceğini söyleyecekti.
Alaattin Çakıcı’nın ismi en çok 1997 ve 1998 yıllarında kamuoyuna yansıdı.1997’de Flash TV’de katıldığı bir televizyon programında, o dönemin REFAHYOL Hükümetinin Başbakanı Tansu Çiller’i özel hayatını gerekçe göstererek karaladı. 28 Şubat 1997’de bir muhtırayla varlığına son verilen REFAHYOL Hükümetinin ardından Mesut Yılmaz 55. Hükümeti kurarak Başbakan oldu. Çakıcı 1998’de Türk Ticaret Bankası’nın (Türk bank) özelleştirilme ihalesinde yolsuzluk yapıldığı iddialarıyla gündeme oturdu. İhale iş insanı Korkmaz Yiğit’e verilmişti, ancak dönemin Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) milletvekili ve Devlet Bakanı Fikri Sağlar, kamuoyuna açıkladığı ses kaydıyla Çakıcı ve Yiğit’in ihaleye girecek diğer iş insanlarını tehdit, şantaj ve hatta suikast girişimleriyle sindirdiğini ortaya koydu. Bu skandalın sonucunda ANAP’lı Bakan Eyüp Aşık bakanlık ve milletvekilliğinden istifa etmek zorunda kaldı. CHP’nin desteğini çektiği Mesut Yılmaz Başbakanlığındaki ANASOL-D Hükümeti son buldu.2000’de Meclis Soruşturma Komisyonu’na verdiği ifadede Çakıcı, ANAP Başkanı Mesut Yılmaz, bakan Eyüp Aşık ve Flash TV sahibi Ömer Göktuğ’la birlikte REFAHYOL Hükümetini yıkmak amacıyla Tansu Çiller’e yönelik ağır ithamlarda bulunduklarını itiraf etti. Mesut Yılmaz, yolsuzluk iddiaları sonucunda Cumhuriyet tarihinde Yüce Divan’a sevk edilen ilk ve tek Başbakan oldu.
Kendisine pek çok suç isnat edilse de Çakıcı bunların çok azından hüküm giydi. 2004 itibariyle Türkiye’de cezaevindedir. Boşandığı eşi Uğur Kılıç’ı1995’te öldürtmesi, 2000’de Karagümrük Spor Kulübü’ne yapılan ve 15 kişinin yaralandığı silahlı saldırıyı organize etmesi hüküm giydiği suçlar arasındadır. Cezaevinde olduğu sürede Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’a hakaret ettiği gerekçesiyle 2017’de bir hapis cezası daha aldı. 2018’de Karar gazetesi yazarlarını kendisi hakkında yaptıkları bir haberden dolayı ölümle tehdit etti.24 Haziran 2018 seçimleri öncesinde Cumhur İttifakı’nın bir parçası olan Milliyetçi Hareket Partisi’nin (MHP) lideri Devlet Bahçeli, seçim vaatleri arasında da saydığı gibi devlet hizmetinde bulunduğunu söylediği Çakıcı için hükümetten af talep etti. 15 Nisan 2020 Tarihli ve 31100 Sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazı ile ilgili yasa değişikliği kapsamında hükümlü bulunduğu Sincan L Tipi Ceza İnfaz Kurumu’ndan tahliye edildi.
kaynak: Tarih Vakfı – TÜRK SİYASAL HAYATINDAN PORTRELER